سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و ولادت امام مجتبی علیه‌السلام

شاعر : محمد رضا شرافت
نوع شعر : مدح
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل مثنوی

با نـیـت نــگــاه تــو آغــاز مـی کــنــم            احساس خویش را به تو ابراز می کنم

شوقی درون سینه من جـا گرفته است           حسی غریب در دل من پا گرفته است


حسی میان غربت و شادی و شوق و غم            حسی که گاه می چکد از چشم در حرم

ماه مبارک رمـضـان روی ماه توست            باید سرود شعر که مضمون نگاه توست

مـن زائــر نـگــاه تــوأم از دیــار دور            آن ذرّه ام کـه آمـده تـا پـیـشــگــاه نـور

در نام تو چه حس غـریبی نهفته است            در نام تو چه خاطره ها می شود مرور

آقا غـریب هـسـتـی و وقـت سـرودنـت            حسی غریب در دل من می کند ظهور

من هم غـریب مثل تو یا ایـهـالـغـریب            من کی صبـور مثل تو یا ایهـالصبـور

با تو چـقـدر مـاهـیـتــم فــرق می کـنـد            مانند ایـسـتــادن شب در حضور نـور

در پـیـشـگــاه آیــنــه مــرد مــقــربــی            تو بضعة الرسولی و ریـحـانـة الـنـبـی

ای نــور روشــنــای دل و خانـۀ نـبـی            ای جـایــگــاه عــرشــی تو شـانـۀ نبی

روح تو آسمان نه که هفت آسمان کم است            نور تو ابـتـدای جهـان روح عالم است

از قـلـب تـو نــدیــده ام آقــا رحــیـم تر            از بـخـشـش و کرامت دستت کریم تر

حاتم به دست بخشش تو بوسه ها زده است            نزد فـقـیـر بر لـب تو نه نـیـامـده است

مـضـمـون بی بـدیـل غـزل ها تبـسّمت            می آورد به وجـد غــزل را تـبـسّـمـت

غمگین ترین روایت دنیاست اشک تو            شـیـریـن ترین حـکـایت دنـیـا تبـسـمت

در هر نگاه تو چـقدر غـم نشسته است            غـم می چکـد ز چشم تو اما تبسمت...

یک شهر پیش روی تو دشـنام هم دهد            پـاسـخ نـمـی دهی تو مــگـر با تبـسمت

شیرین تر است نزد فـقـیـران کدامیک            خـرمـای دست بخـشـش تو یا تبسمت؟

سنـگ صبـور مـأمـن غــم ها و دردها            ای خـانـه ات پـنـاه همه کوچه گـرد ها

صلحت حماسه ای ست که با روضه توام است            صلحت چـقـدر آیـنـه دار مـحـرم است

باید شنـاخت صبر و شـکـیـبـایی تو را            باید گـریـسـت یک دهه تنهـایـی تو را

در لحظه لحظه زندگی تو غـم است آه            غـربت هـمـیـشه با دل تو توام است آه

هرلحظه ی تو بوده نشان از غریبـیت            وای از غـم دل تو امان از غـریـبـیـت

هر روز شهر بر غمت افزود وای من            دشـنـام بود و نــام عـلـی بـود وای من

عمری غریب بوده ولی صبر کرده ای            مانند لحـظه های عـلـی صبـر کرده ای

شـیـعـه همیـشه داشته داغـی وسیـع را            داغ وسـیــع غــربـت تــلــخ بـقــیـع را

یک قطعه خاک وسعت یک غربت مدام            یک قطعه خاک مدفن چار آسمان امام

یک قطعه که شنیدن آن گریه آور است            آن قطعه ای که مدفن مخفی مادر است

شیعه همیـشـه داشتـه داغـی وسـیـع را            داغ وسـیـع غـربـت تــلــخ بــقــیــع را

در این هجوم درد و غم و داغ بی امان            صبری دهد خدا به دل صاحب الزمان

نقد و بررسی